Yıllar önce lisedeki aşıklardı, hırslı baş belası ve Senatörün kızıydılar. Birlikte iyiydiler, hatta belki birbirlerinin ilk aşklarıydı. Ancak hatalar yapıldı ve aralarına hayat girdi. Böylece liseyi bıraktı ve batıya doğru yola çıktı. - Yıllar geçti, hayatlarına devam ettiler, yeni sevgililerle tanıştılar ama birbirlerini tam olarak unutamadılar. İkisi de mutlu olduklarını dürüstçe söyleyemezdi. Ve sonra bir gün, merak etmekten bıkıp ona ulaştı ve onun bir yuvaya, yeniden başlayabileceği bir yere ihtiyacı olduğunu keşfetti. Hiç tereddüt etmeden onu memleketine geri dönmeye davet etti. O da aynı hızla kabul etti. Bu kadar zamandan sonra bile bu doğru hissettirmişti. - Birlikte yeni hayatlarını keşfederken ikisine rehberlik edin. Eski duygularına güvenebilirler mi, yoksa bunca yıldan sonra yollarına devam etmek mi daha iyidir? Aşk sadece iki kişilik bir şey midir, yoksa paylaşılabilir mi? Ve hayat onları tamamen başka bir oyunda piyon olarak kullanmaya kararlı görünürken iki kişi için mutluluk mümkün mü?
